Τα αγγεία μας δυστυχώς επηρεάζονται από διάφορα νοσήματα με συνέπεια να μην επιτελούν σωστά το ρόλο τους που είναι η μεταφορά του αίματος από και προς την καρδιά. Καλό θα ήταν να γνωρίζουμε αυτά τα νοσήματα και να τα αντιμετωπίζουμε έγκαιρα με σκοπό να μην υπάρχουν δυσάρεστες επιπτώσεις από τα αγγεία. Γνωρίστε παρακάτω ποιά νοσήματα επιδρούν αρνητικά στα αγγεία του ανθρώπου.
1. Σακχαρώδης Διαβήτης: Στις ΗΠΑ το 60% των μη τραυματικών ακρωτηριασμών των κάτω άκρων οφείλονται στον Σακχαρώδη Διαβήτη. Στους Διαβητικούς, η πρόοδος της αθηρωμάτωσης δηλαδή της εναπόθεσης πλακών στο τοίχωμα τους, είναι περισσότερο ταχεία. Συχνή επίσης είναι και η επασβέστωση στα τοιχώματα των αρτηριών των διαβητικών. Αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας είναι οι ασθενείς να εμφανίζουν πόνο στα πόδια κατά την βάδιση και σε μεταγενέστερα στάδια μπορεί να εμφανίσουν πόνο στην ηρεμία και έλκη από την κακή αιμάτωση των ποδιών. Επίσης, οι σακχαροδιαβητικοί διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης στενώσεων στις καρωτίδες αρτηρίες με επακόλουθο το Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο. Επομένως, η κακή ρύθμιση του σακχάρου αποτελεί ένα σιωπηλό κίνδυνο για πολλές βλάβες των αγγείων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο διαβήτης προστατεύει από την εμφάνιση του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής χωρίς να γνωρίζουμε γιατί. Γενικά, στους σακχαροδιαβητικούς ασθενείς, θα πρέπει η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη να βρίσκεται κάτω από 7 mg/dL για να αποφεύγονται δυσάρεστες καταστάσεις τόσο για τα αγγεία όσο και για την καρδιά.
2. Υπέρταση: Οι άνθρωποι που δεν ρυθμίζουν την πίεση τους εμφανίζουν πιο συχνά ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής, κακή αιμάτωση των ποδιών και βλάβες στις καρωτίδες. Η πίεση αποτελεί έναν σιωπηλό εχθρό για τα αγγεία μας και θα πρέπει να μην υπερβαίνει κάποιες τιμές (140mmHg η συστολική και 90 mmHg η διαστολική πίεση).
3. Δυσλιπιδαιμίες: Η αυξημένη χοληστερίνη είναι παράγοντας κινδύνου για εμφάνιση στενωτικών βλαβών στις αρτηρίες της καρδιάς, των άκρων και του εγκεφάλου. Eίναι χρήσιμος ο έλεγχος της χοληστερίνης (ολικής, HDL, LDL) και τριγλυκεριδίων και η προσπάθειας μείωσης των τιμών της ανάλογα με τους παράγοντες κινδύνου.
4. Θρομβώσεις (αρτηριακές ή φλεβικές). Οι αρτηριακές θρόμβωσεις οφείλονται σε διαφορετικά αίτια σε σχέση με τις φλεβικές θρομβώσεις και δεν θα πρέπει να συγχέονται μεταξύ τους. Μερικά είδη καρκίνων μπορεί να εκδηλώθούν με φλεβική θρόμβωση ως πρώτη παρουσίαση (σχετικά σπάνια). Η θρόμβωση των φλεβών καταστρέφει τις βαλβίδες τους με αποτέλεσμα οι ασθενείς με ιστορικό θρόμβωσης να εμφανίζουν χρόνια προβλήματα όπως το μεταθρομβωτικό σύνδρομο καθώς και μεγαλύτερες πιθανότητες υποτροπής της θρόμβωσης. Οι αρτηριακές θρομβώσεις οφείλονται σε διάφορα αίτια και είναι δυνατόν να απαιτήσουν χειρουργική επέμβαση και μακροχρόνια αγωγή.
5. Αγγειίτιδες και Αυτοάνοσα νοσήματα: Αποτελούν ετερογενή ομάδα νοσημάτων που εμφανίζονται περιστασιακά ή ως αποτέλεσμα μιας εγκατεστημένης νόσου όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Το χαρακτηριστικό τους είναι οι βλάβες που προκαλούν είτε στις αρτηρίες είτε στις φλέβες και που χαρακτηρίζονται συνήθως από φλεγμονή στο τοίχωμα του αγγείου με αποτέλεσμα την βλάβη ή καταστροφή του. Οι συνέπειες μιας αγγειϊτιδας εξαρτώνται από την εντόπιση, το μέγεθος και τον αριθμό των προσβεβλημένων αγγειών. Είναι χρέος του αγγειοχειρουργού να γνωρίζει πότε και πως εμπλέκεται σε έναν ασθενή με αγγειϊτιδα. Επίσης, διάφορα αυτοάνοσα νοσήματα όπως η συστηματικός ερυθηματώδης Λύκος, η νόσος του Behcet, το σκληρόδερμα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να εμφανίσουν διάφορες βλάβες στα αγγεία.
6. Σύνδρομα παγίδευσης αγγείων: Υπάρχουν διάφορα σύνδρομα σχετικά σπάνια όπου το αγγείο πιέζεται συνεχώς από διάφορα ανατομικά στοιχεία όπως οστά ή μύες με αποτέλεσμα είτε να υπάρχει πρόβλημα στην αίματωση είτε το αγγείο να εμφανίζει διάφορες βλάβες όπως ανεύρυσμα, θρόμβωση που πιθανώς να απαιτήσουν χειρουργική επέμβαση. Το σύνδρομο παγίδευσης των ιγνυακών αγγείων, το σύνδρομο εξόδου θώρακος και το σύνδρομο μέσου τοξοειδούς συνδέσμου του ήπατος είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σύνδρομα και θα απαιτήσουν την συμβολή του αγγειοχειρουργού.
7. Παθήσεις της καρδιάς: Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι προδιαθεσικός παράγοντας εμφάνισης φλεβικών θρομβώσεων ενώ προκαλεί σύσπαση των αγγείων. Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση. Μέχρι και το 10% των ανθρώπων ηλικίας άνω των 75 ετών μπορεί να πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια. Η άσκηση, η φαρμακευτική αγωγή και η κατάλληλη διατροφή μπορούν να αναστείλουν την εξέλιξη της. Η κολπική μαρμαρυγή καθώς και άλλες αρρυθμίες αποτελούν την κύρια αιτία εμφάνισης εμβολών στα κάτω άκρα και συχνή αιτία πρόκλησης Αγγειακών Εγκεφαλικών Επεισοδίων.
8. Χρόνια Νεφρική Νόσος: Oι ασθενείς με προβληματικούς νεφρούς που υπολειτουργούν εμφανίζουν επασβεστωση των αγγείων ενώ η συχνότητα ακρωτηριασμού των κάτω άκρων είναι μεγαλύτερη από τον γενικό πληθυσμό. Είναι πολύ σημαντική η νεφρολογική παρακολούθηση στους ασθενείς με έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας.
9. Μικρόβια και λοιμώξεις των αγγείων. Το 1% όλων των ανευρυσμάτων οφείλεται σε αρτηριακή λοίμωξη από μικρόβιο. Η σαλμονέλλα είναι το πιο συχνό μικρόβιο που ευθύνεται για την δημιουργία των λεγόμενων μυκωτικών ανευρυσμάτων.
10. Νόσοι των τοιχωμάτων των αγγείων: Aποτελούν σπάνιες παθήσεις που χαρακτηρίζονται από βλάβες στα τοιχώματα των αγγείων. Χαρακτηριστικές είναι η κυστική νόσος του έξω χιτώνα που εμφανίζεται συνήθως στην ιγνυακή αρτηρία και η ινομυική δυσπλασία της καρωτίδας ή της νεφρικής αρτηρία που εμφανίζεται σε νεαρές γυναίκες με διάφορα συμπτώματα.